Sinds kort ook mijn neef Jan weer gevonden op FB. Dat vind ik zo ontzettend leuk!! Want met Jan heb ik als kind heel wat "avonturen" beleefd!!...hahaha...
Mijn ome Ab en tante Hennie woonden in 't Witte Uus in Vlake....een prachtig mooi huis met daarachter uitgestrekte boomgaarden.....Jan en ik waren even oud...en we speelden heel vaak samen.
We gingen dan "zwerven" in de boomgaard...voor mij een immens doolhof want alles leek zo vreselijk veel op elkaar..euhh...waar ben ik? ...waar ben ik?....zag door de bomen het bos niet meer...hihi. en ik vond het superstoer dat Jan wél precies de weg wist!! We maakten heuse "knapzakken"...of "zwerfstokken"...zo noemden we ze geloof ik....kaplaarsjes aan...en ik waande me serieus als een soort mini-Swiebertje en mini-Saartje...hup...de "wijde" wereld in...nou ja..."wijd"......zo vér de boomgaard strekte dan... hihi ...ennuh...eten voor onderweg hadden we genoeg...(tenminste in oogsttijd dan)...appels en peren in overvloed! Ik vraag me dan nu ook verwonderd af wat we in godsnaam in die knapzak hadden..??....whaha.
Hutten bouwen.....bomen klimmen....vuurtje stoken (onder toezicht van ome Ab) met afval hout uit de boomgaard, wat verbrand moest worden en dat mocht toen gewoon nog zonder allerlei toestanden....slootje springen...heeuule brede in mijn herinnering...
Een grote ijzeren trapauto was regelmatig ons vervoermiddel...cool!! die had ik thuis niet!...daar konden we al amper onze kont keren in de tuin...laat staan zo'n grote auto...
Ik herinner me ook nog Pinky...die ENORME...en dan bedoel ik ook EEENÓÓRME hond die altijd voor het hekje stond...precies dáár waar ik doorheen moest...later bleek dit hondenras niet echt extreem groot...haha...maar zo zit ie wel in mijn hoofd!
Ik hoorde laatst van Jan dat ik blijkbaar altijd met hem wilde trouwen...hahaha...dat heb ik verdrongen denk ik...want dat weet ik dus niet meer...oud zeer...onbereikbare liefde...och gerum ikkuh....hihi....maar als ik die oude fotootjes bekijk heb ik inderdaad het vermoeden dat ik een soort van verliefd was op mijn neef....(op de ene foto wil ik hem aanraken en op de andere hebben we handjes vast) en hij was idd echt wél mijn favorite neef!!Dikke vriendjes...tot mijn oom en tante gingen verhuizen, naar Vlissingen en Jan natuurlijk ook....boehoehoe.
Daarna elkaar langzamerhand steeds meer uit het oog verloren, want zo gaat dat gewoon...tot nu!!...lang leve FB!!
Mooie herinneringen aan een superleuke tijd!...en ik wil maar ff zeggen....40 jaar later;
toen maakten we 2 knapzakken...nu zijn we 2 knapzakken!!...;-)
