zondag 11 augustus 2013

Zwembad Den Inkel.....

En daar sta je dan.......na zo'n 100 jaar......ineens weer in zwembad Den Inkel.....en er is gewoon amper iets veranderd...hahahaha...GEWELDIG LEUK!!....allerlei herinneringen komen spontaan naar boven...
heel veel uurtjes daar doorgebracht als kind. Flinterdun (soort bezemsteel zeg maar..) flink door de zon gebruind meisje met lange haren....Kunstjes doen van de duikplanken..zowel hoog als laag...salto...handstand overslag...achterover duiken..etc...In het duikplankenbad de bodem proberen te raken terwijl je oren bijna klappen van de druk....waaaaanzinnig lekkere mokka ijsjes en aarbeienijslollies...TV pak vanilleijs (ja...zo heette het echt,,haha)....Samen op het veld liggen met vriendinnetjes en later met dezelfde hanggroep als die van het bushokje (zie ander blog)...Ik heb dat fietspad er naar toe heel wat keertjes afgefietst (jajaja....jullie lezen het goed...toen fietste ik nog regelmatig..hahaha)

Nu zie ik Maud en Koert op die duikplanken staan, die nog gewoon exact hetzelfde zijn....bizar!!...Mega Deja Vu.....Maud, als een soort kopie van mezelf...dezelfde kunstjes...hetzelfde soort meisje (neh..veel mooier dan haar moeder!!) en Koert stoer als de jongens uit die groep toendertijd....vooral alleen maar van de hoge duikplank...indruk maken met mooie duiken enzo...hahaha...heerlijk!!

Ik wordt hier wel weer ff gruwelijk met mijn neus op de feiten gedrukt....dit zijn mijn KINDERS!!!...WAAAHHHHH!!.....zo groot!!...ik kan het bijna niet geloven....???..voel me soms echt nog dat zelfde meisje als toen, zeker als je in een omgeving komt die niet of nauwelijks veranderd is sinds je kinderjaren.....pfffff....alsof het gisteren was..
.... terwijl ik nu kijk naar die twee tieners op de duikplank, die ik dus blijkbaar gebaard heb, kom ik tot de conclusie dat dat onmogelijk is ...dat kleine dunne meisje is niet meer!!....ongeloof en trots komen er dan naar boven....ongeloof dat het allemaal zo snel gaat (bleegghhhh cliche...I know) en trots dat dat mijn kinderen zijn...die 2 mooierds!!...

Maar zwembad Den Inkel is gewoon nooooooit veranderd...soms staat de tijd dus ook een beetje stil!!



vrijdag 12 april 2013

niet meer roken = meer ballen????


Nu de ergste rook een beetje opgetrokken is uit mijn lijf, leden en hersenen.... na ruim 3 weken niet roken.... kan ik weer een beetje helderder denken, zo lijkt het tenminste.....
Wat ik vooral ook merk is, dat ik, nu ik me niet meer kan verschuilen achter mijn eeuwige sigaretje, ik dingen en situaties veel sneller aanpak. Niet meer "Ohh..hier-zie-ik-zo-tegen-op-dus-eerst-nog-maar-ff-een-sigaretje-en-dan-doe-ik-het- situaties" (en die had ik regelmatig, kan ik je melden)....en weet je... ik vind het heerlijk!!!
.....word ik soms, langzaam aan..................................
.....................een vrouw met ballen????

zaterdag 23 maart 2013

IKKANHETIKKANHETIKKANHET.......

Stoppen met roken....OMG....wat een emotionele achtbaan is dat toch. Het ene moment een retesterke stoere gemotiveerde vrouw van deze tijd, die zeker weet dat ze het kan....en PLOP...het andere moment een zichzelf mega zielig vindend opstandig soort agressief-achtig hoopje ellende die alleen maar wil roken.... pfffff

30 jaar lang hoorde die peuk bij mij...30 jaar!!...ik doorsta nu eigenlijk een soort rouwproces (dat staat op mijn rokersblog en dat geloof ik ook) Het is gewoon een stukje identiteit waar ik afscheid van moet nemen...en ook al weet ik hoe VRESELIJK slecht het voor me is...toch doet het af en toe pijn, als ik er aan denk nooit meer te kunnen roken....dat mijn "vriendje" de sigaret er nooit meer zal zijn voor me!!



Zo erg is een verslaving dus....gelukkig kan ik dat nu goed voor ogen houden.....met de leeftijd komt het verstand, zeggen ze wel eens...whahahaha. Ik zie in wat een DRAAK ik af en toe kan zijn...puur uit frustrastie...niet op het moment zelf natuurlijk...maar achteraf  wel...ennuhh...dus....sorry bij deze, voor een ieder die met mij te maken krijgt op zo'n moment....(schaam schaam)

Ik merk na bijna een week niet roken al duidelijk verschil. Ik kan dieper inademen...voor mijn gevoel zie ik scherper, ik ruik beter, stink zelf niet meer....geen gele nicotine-vinger meer die ik altijd vol schaamte wegmoffelde of schoonvijlde, blije man en kindertjes....en toch....toch heb ik steeds die momenten... dat me dat ff  geen REET kan schelen. Das dus dat verdomde monster in mijn kop. Tot nu toe kan ik m goed verslaan...dat monster. Pak mijn strijdbijltje op...geef m een zwieper... en zoek een andere activiteit om mijn gedachten te verzetten...en dat helpt!! Want dat is de enige manier!...mezelf dwingen iets anders te gaan doen i.p.v. mezelf heeeuuul zielig te vinden....(want daar ben ik anders best heeeel goed in, moet ik, tot mijn schaamte, toegeven)

Deze ochtend was ook verdomd lastig...maar dit helpt!!...het ff van me afschrijven...de ergste paniek is alweer gezakt....gelukkig. Zie je...IK KAN HET WEL!!....en ik zou zoooooooooooooooooooooooooo trots op mezelf zijn als het me lukt!!

zondag 24 februari 2013

The Italian Job.....

Personeels-uitje Berendsen...eenmaal gearriveerd wordt het duidelijk wat we gaan doen....een Mini-classic-tour!!....Lachen!!...Een bonte rij Mini's staan voor ons klaar....Kies jij er maar één uit, zegt Norman...oeps...foutje!!...zoiets moet je niet aan mij overlaten....want wat blijkt....onze Mini is een ECHTE classic...zó classic dat we hem gedurende de dag een aantal keer aan moeten duwen....een soort "loop-auto" dus.... btw...ooit in een Mini gezeten?....Hilarisch!!...echt alles is letterlijk mini..............mini-stoeltjes, mini-stuurtje, ruitenwissertjes niet veel langer dan je middelvinger...hahaha...poppenspul!!
Met je partner een puzzel-tocht rijden wordt het dus... onderweg, hier en daar, een opdrachtje. Navigeren vanaf een papiertje...euhmmmm....wie...Ikke???...hahahaha...okeejjjjj. Ik ben een ster in navigeren.....MET de TomTom!!....maar helaas....die was niet aanwezig in deze Mini......óók stom!!...;-)......verwarming overigens ook niet écht....brrrrrr
Bij de eerste de beste afslag ging het al mis met ons....hihihihihihi...."Norman, liefje...ik denk, vanaf nu gaan we gewoon voor de poedelprijs!!"....

Doel 1: Geblinddoekt een parcours rijden (slalommen om pionnen) om vervolgens achteruit tussen 4 pionnen in te parkeren.... Ohw...dat doe ik wel!!...roep ik stoer!!...dus ik met een zwarte skibril op, achter het stuur, Norman moest de aanwijzingen geven......Helaas had ik nog niet zo'n "feeling" met de Mini....dus ik geef een dotje gas en zeg tegen Norman....moet ik nou nog niet insturen?...hoe gaan we? gaat ie lekker?....Norman:...euhhh...liefje...je staat nog stil!!...waaahahahahahahaha.....helemaal in een deuk geef ik ietsiepietsie meer gas.....om vervolgens rechtdoor ALLE pionnen in één keer OM te rijden.....en het achteruit in parkeren...ach weet je.....lang verhaal.....hihihihihihihihi....aantal strafpunten?...alle mogelijke haalbaar!!....

Onze Mini was ook een beetje moe van mij geworden denk ik, dus die weigerde nog verder te gaan....maar zo'n klein doosje heb je snel aangeduwd en we vervolgden onze "tour" vol passie!!...Norman wilde wat tijd inhalen dus die scheurde er lekker op los.....HALLOOOO....riep ik....A om boven de herrie van het motortje uit te komen en B omdat ik zo op en neer zat te hobbelen dat ik amper op mijn briefje kon kijken....Ik moet én navigeren...én km's optellen...én ook nog eens plaatjes zoeken (foto-puzzel)....Easy boy!! dat lukt niet als mijn hersenen zo door elkaar geschud worden!!..... Nee joh...zei Norman....ik rij niet hard...dat lijkt maar zo, door de herrie en omdat het zo'n klein autootje is....(Horen we later van collega's achter ons: :Jeeezus Norman...wat was jij aan het scheuren....ik bedoel maar.....wie heeft er weer eens gelijk!!...hahaha)...ennuh... zó fanatiek aan het scheuren dat we aan ons 2e doel voorbij raceten....Oh...telefoon....Ja?....jongens...gaat het goed met jullie?...euhh...ja...we gaan als een speer, hoezo?....nou...we zagen jullie voorbij scheuren....en wij zitten hier te lunchen....pffhahaha...oké....omdraaijuhhhhhh!!!....

Na de lunch op naar doel 3:....rondvlucht in een Chessna boven Deventer....WAAAHHHHH....ik overwoog ff ons écht...maar dan ook ECHT helemaal de verkeerde kant op te navigeren...(.ooohhhh...sorry...zijn we nu te laat???....aaaahhhw...wát jammerrrrrr!!!) Ik scheet namelijk in mijn broek, maar aan de andere kant wilde ik het toch ook wel heel graag meemaken....dusssssss.....deze keer waren we razendsnel op de bestemming...nou ja...bijna dan....verkeerde ingang....eentje te vroeg....én de Mini gaf het weer op!!...LALALALALALAHHH!!!!...gelukkig maakten meerdere de fout dus konden we opgevouwen achterin meerijden.....

Daar stond ie....dat vliegtuigje van...euhhhh....bordkarton...naar mijn gevoel.





Piloot: een net afgestudeerde kleuter....(??!!)....en tijdens het opstijgen begint Norman, on top of it all, doodleuk te kletsen met de piloot over die vliegtuigjes die verongelukt zijn in de U.S.A... ....eeeuuhhhhh....jongens?..ALPHA...ROGER...TANGO....(wat klinkt als...AL krrrr....RO...TA....wa...wa...krrrr....BA....door zo'n koptelefoon met microfoontje....valt nie mee nl.).....dringend verzoekje van deze zijde!!!!....zullen we het ff ergens anders over hebben?...ennuh....pilootje?...moet jij niet VOOR je kijken....ipv continue achterom kijkend in je stoel, met één vingertje aan het stuur, gezellig beppend met ons?????????

Achteraf viel het me allemaal toch nog wel mee en heb ik enigszins, met wat wiebelige maag, kunnen genieten van het prachtige sneeuwlandschap onder ons....

Affijn....de Mini weer aan de gang kunnen krijgen....(whahaha...die mannen zullen lekker slapen vannacht)...voor het laatste stukje puzzeltocht....Bij doel 4 gaf hij er echter helemaal de brui aan en zijn we uiteindelijk het laatste stukje meegereden met anderen....wederom met onze knieën in de neus, nog meer hotsend en hobbelend...achterin...en ja...het laatste stukje zwaar gesmokkeld...we waren wel ff klaar met navigeren van een briefje...(ook best lastig in het donker in een Mini zonder verlichting acherin)....HELLO iPhone!!...

De "Italian job" zat er op.....
Buit:...stijve benen....in en in koud....én de laatste plaats...máááár '.....een ervaring rijker én EXTREEM veel lol!!!!!




vrijdag 4 januari 2013

Adrie & Jo

.... zit je in een mooie boerderij in Hoedekenskerke, met heel de familie.....gezellig kerst te vieren....en dan komt de buurman langs gelopen......................met een schaap................................aan een riempje.....
In eerste instantie kijk je dan heel ff vluchtig naar je glaasje wijn.........euhhh..........heb ik er nou al te diep in gekeken???....het is nog maar 14.00 uur....:-/......maar nee...johhh........ze lopen er echt!!...

Mijn zus is naar buiten gelopen en heeft een gesprekje aangeknoopt met Adrie:...interessant verhaal;

"Dit is Jo".................vertelt Adrie..................."Jo is met de fles groot gebracht en Jo denkt dat ik (Adrie) haar moeder ben".............(.hmhm...?!)......................"Jo gelooft niet dat ze een schaap is en moet dus niks hebben van haar soortgenoten...daarom woont ze bij mij............ze is mijn huisdier.............en soms gaat Jo ook met me mee.....................in de auto"................................ (whahahahahaha)
"Ik was vroeger slager"....vertelt Adrie verder....."maar nu ik Jo heb kan ik dat eigenlijk niet meer geloven....voel me zelfs een beetje schuldig....zou het me nu echt NIET meer voor kunnen stellen...nu ik Jo heb"............................................................=))))))))))))))))))))))
"kom Jo....dan gaan we naar huis!"...................................en Jo luistert...............



(hihihihihihihihihihihihihihihi.....lach ik........schaapachtig)